Baarmoederpoliep: definitie, symptomen en medische behandelingen

Wat is een baarmoederpoliep? Doet het pijn ? Is het gevaarlijk? Er zijn zoveel vragen die we onszelf kunnen stellen als we de diagnose van dit soort knobbel krijgen. Hoewel ze niet lichtvaardig moeten worden opgevat, zijn poliepen over het algemeen goedaardig. Professor Gautier Chene legt ons het fenomeen uit.

Definitie en locatie van de baarmoederpoliep

Een baarmoederpoliep is een rond of ovaalvormig gezwel dat in de baarmoeder groeit . Het kan zich ontwikkelen in de bekleding van het endometrium of de baarmoederhals. Er kunnen er meerdere tegelijk zijn, maar de baarmoederpoliep is over het algemeen alleen en de grootte varieert van enkele millimeters tot vijf of zes centimeter voor de grootste.

In feite ontwikkelen poliepen zich altijd in een slijmvlies en daarom kunnen ze ook in andere delen van het lichaam worden aangetroffen, zoals de blaas, de vagina, de maag, enz.

Bij bloedingen door een poliep kun je een menstruatieslipje overwegen

Een menstruatiebroekje is een praktische oplossing voor het beheersen van bloedingen als gevolg van een baarmoederpoliep . Deze moderne hygiënische bescherming biedt een hoge absorptie en optimaal comfort tijdens bloedingsdagen.

Deze slipjes, menstruatieshorts en andere menstruatiestrings zijn ontworpen voor herbruikbaar gebruik en zijn zuinig op de lange termijn en respectvol voor het milieu. Ze zijn gemaakt van zachte, ademende en hypoallergene materialen om irritatie te voorkomen.

De baarmoederpoliep, een goedaardige tumor

De baarmoederpoliep is een goedaardige tumor, die enkelvoudig of meervoudig kan zijn, van variabele grootte en zich ontwikkelt vanuit het baarmoederslijmvlies of het endometrium . Het kan zich ter hoogte van de baarmoederhals (endocervixpoliep) of in de baarmoederholte (intracavitaire poliep) bevinden. Soms kan het naar buiten komen bij de uitwendige opening van de baarmoederhals, we spreken dan van een poliep die via de baarmoederhals wordt afgeleverd.

De baarmoederpoliep is doorgaans met de baarmoederwand verbonden door een soort "voet" (gesteelde poliep) of een bredere basis (zittende poliep). De aanwezigheid ervan kan variaties in de menstruatiecyclus veroorzaken en in zeldzame gevallen kan het kanker veroorzaken.

Verwar baarmoederpoliep en vleesboom niet:

Het wordt soms verward met een ander gezwel dat in de baarmoeder kan voorkomen: de vleesboom. De poliep verschilt onder meer van het fibroom doordat hij minder voorkomt : hij is over het algemeen kleiner en kan de baarmoeder niet vervormen. In tegenstelling tot vleesbomen is het over het algemeen niet pijnlijk omdat het zacht is.

Baarmoederpoliepen worden veroorzaakt door een hoog oestrogeengehalte, verantwoordelijk voor de groei van het baarmoederslijmvlies . Ze kunnen het soms zo sterk ‘stimuleren’ dat ze vervolgens de schijn van een uitwas veroorzaken. Gautier Chene, hoogleraar gynaecologische chirurgie, legt uit:

“Over het algemeen zijn er in de gynaecologie veel problemen die verband houden met hyperestrogenisme . Het is niet door een bloedtest te doen dat we dit zullen beseffen: we kunnen een normaal oestrogeenniveau hebben, maar hoger in verhouding tot het progesteronniveau. Het komt heel vaak voor vóór de menopauze, dus negen van de tien keer is het goedaardig. Aan de andere kant is het bij postmenopauzale vrouwen noodzakelijk om zich zorgen te maken en een kankerprobleem te vermoeden . Omdat er tijdens de menopauze veel minder hormonale afscheiding is.”

Elke poliep die tijdens de menopauze wordt gediagnosticeerd, moet worden verwijderd, omdat de kans op kanker na de vijftig jaar groter is.

Symptomen gerelateerd aan baarmoederpoliep

Baarmoederpoliepen kunnen asymptomatisch zijn , maar kunnen in ieder geval worden opgespoord tijdens een routinematig gynaecologisch onderzoek of echografie.

De symptomen van een baarmoederpoliep kunnen variëren, afhankelijk van de grootte en locatie . De meerderheid van de getroffen vrouwen vertoont echter geen specifieke symptomen, wat het opsporen van poliepen vaak bemoeilijkt.

Bepaalde signalen kunnen u echter waarschuwen. Onder hen vinden we:

• Abnormale vaginale bloedingen , zoals doorbraakbloedingen (bloedingen buiten de menstruatie) of menorragie (zwaardere menstruaties dan normaal). Deze bloeding kan onregelmatig en onvoorspelbaar zijn.
• Buik- of bekkenpijn , wat echter vrij zeldzaam is.
• Vaginale afscheiding die soms op pus kan lijken, vooral als de poliep geïnfecteerd is.

Opgemerkt moet worden dat de aanwezigheid van baarmoederpoliepen ook een zwangerschap moeilijker kan maken, hoewel dit een vrij zeldzaam geval is.

Als een van deze symptomen optreedt, is het ideaal om een ​​gynaecoloog te raadplegen om de aan- of afwezigheid van een poliep te controleren. Een hysteroscopieonderzoek (inbrengen van een buis voorzien van een optisch apparaat) zal de grootte en locatie van de poliep bepalen, en de methode om deze te verwijderen.

Baarmoederpoliep en vaginale bloedingen

Vaginale bloedingen kunnen soms een teken zijn van de aanwezigheid van een baarmoederpoliep. De abnormale groei van weefsel in de baarmoeder kan inderdaad bloedingen veroorzaken buiten de menstruatie of na geslachtsgemeenschap.

Deze bloedingen kunnen variëren:

• spotting (klein bloedverlies tussen menstruaties )
• periodes zwaarder dan normaal
• of bloeding na de menopauze.

Bij abnormale vaginale bloedingen wordt geadviseerd een gynaecoloog te raadplegen om de oorzaak vast te stellen en een mogelijke behandeling te overwegen.

Opgemerkt moet worden dat niet alle baarmoederpoliepen bloedingen veroorzaken en dat niet alle vaginale bloedingen noodzakelijkerwijs te wijten zijn aan een poliep . Andere oorzaken kunnen de oorzaak zijn van deze bloeding, zoals baarmoederfibromen.

In het geval van een baarmoederpoliep zal de behandeling afhangen van verschillende factoren, zoals de grootte van de poliep, de symptomen, de leeftijd van de patiënte en haar wens om moeder te worden. Bij afwezigheid van symptomen kan eenvoudige monitoring soms voldoende zijn . Bij ernstige bloedingen of bij een zwangerschapswens kan verwijdering van de poliep worden overwogen.

<producten>

Het verband tussen baarmoederpoliep en de menopauze

Tijdens de menopauze kunnen hormonale veranderingen het verschijnen van baarmoederpoliepen bevorderen. Dit komt omdat de oestrogeenproductie afneemt, wat de menstruatiecyclus en het baarmoederslijmvlies beïnvloedt. Dit kan abnormale groei van endometriumcellen veroorzaken, wat leidt tot de vorming van poliepen.

Baarmoederpoliepen worden dus vaak gediagnosticeerd bij postmenopauzale vrouwen. Hun aanwezigheid wordt echter niet systematisch geassocieerd met symptomen. Ze kunnen worden opgespoord tijdens een routinematig gynaecologisch onderzoek.

Bovendien kunnen baarmoederpoliepen een oorzaak zijn van vaginale bloedingen na de menopauze. Als u buiten uw menstruatie of na geslachtsgemeenschap een bloeding opmerkt, is het raadzaam een ​​arts te raadplegen.

Ten slotte is het essentieel om te verduidelijken dat, ondanks de frequentie van baarmoederpoliepen bij postmenopauzale vrouwen, de meerderheid van deze tumoren goedaardig is.

Baarmoederpoliep tijdens de zwangerschap

Tijdens de zwangerschap kan de aanwezigheid van een baarmoederpoliep variabele gevolgen hebben, afhankelijk van de grootte en locatie. Een kleine poliep van minder dan 12 mm heeft over het algemeen geen invloed op de vruchtbaarheid en belemmert het verloop van de zwangerschap niet. Een grotere of slecht geplaatste poliep kan echter het transport van sperma belemmeren , de innesteling van het embryo belemmeren of zelfs een miskraam veroorzaken.

Het monitoren van deze poliepen is daarom essentieel tijdens de zwangerschap. Als er symptomen zoals bloeding of pijn optreden, kan interventie worden overwogen. Dit gebeurt meestal met behulp van echografie van het bekken en kan bestaan ​​uit het verwijderen van de poliep.

Opgemerkt moet worden dat ondanks hun potentiële impact op de zwangerschap, de meerderheid van de baarmoederpoliepen goedaardig blijft.

Baarmoederpoliep: een risico op kanker?

Hoewel de meerderheid van de baarmoederpoliepen goedaardig is, kunnen ze in zeldzame gevallen een risico op kwaadaardige degeneratie met zich meebrengen. Het risico op kanker geassocieerd met baarmoederpoliepen is over het algemeen laag, geschat tussen 1,5 en 5% van de gevallen. Dit risico kan echter variëren afhankelijk van factoren zoals de leeftijd en medische geschiedenis van de patiënt . In de aanwezigheid van baarmoederpoliepen wordt regelmatige medische controle aanbevolen om eventuele kwaadaardige ontwikkelingen snel op te sporen.

In het geval van een verdachte poliep wordt na verwijdering een histologische analyse uitgevoerd om de aanwezigheid van kankercellen te bevestigen of te weerleggen. Deze aanpak heeft tot doel elk risico op baarmoederkanker te elimineren.

Het is ook belangrijk om te benadrukken dat de grootte van de poliep het risico op kanker kan beïnvloeden . Hoe groter de poliep, hoe groter het risico op kanker.

Detectie door middel van echografie en hysteroscopie

Echografie en hysteroscopie zijn essentiële diagnostische hulpmiddelen voor de detectie van baarmoederpoliepen. Transvaginale echografie, uitgevoerd door de gynaecoloog, is een niet-invasieve methode waarbij gebruik wordt gemaakt van geluidsgolven om beelden van de baarmoeder te maken. Het maakt het dus mogelijk om eventuele poliepen op te sporen.

Hysteroscopie daarentegen wordt beschouwd als de “gouden standaard”-methode voor het diagnosticeren van baarmoederpoliepen . Deze techniek maakt directe visualisatie van de baarmoederholte mogelijk dankzij de introductie van een hysteroscoop (een buisje voorzien van een kleine camera) via de natuurlijke kanalen. Zo kan de arts de grootte, het volume en de locatie van de poliep nauwkeurig waarnemen en eventueel een monster nemen.

Mogelijke oorzaken van een baarmoederpoliep

De exacte oorzaken van de vorming van baarmoederpoliepen blijven onduidelijk. Er zijn echter verschillende risicofactoren geïdentificeerd.

• Hormonale onbalans: Een onbalans tussen de vrouwelijke geslachtshormonen, progesteron en oestrogeen, lijkt bij te dragen aan hun uiterlijk. Een overproductie van oestrogenen, vooral tijdens de menopauze of na hormonale behandeling, kan de ontwikkeling ervan bevorderen.

• Risicofactoren: Leeftijd, zwaarlijvigheid, hoge bloeddruk, diabetes zijn ook risicofactoren. Poliepen komen vaker voor bij vrouwen die door de menopauze gaan.

• Chronische ontsteking of infectie: Chronische ontsteking of infecties van de baarmoeder kunnen ook de vorming van baarmoederpoliepen veroorzaken.

Het is essentieel om te verduidelijken dat deze risicofactoren het ontstaan ​​van poliepen kunnen bevorderen, maar dat hun aanwezigheid niet systematisch in verband wordt gebracht met de vorming van deze tumoren.

Behandeling van baarmoederpoliep: wanneer moet u opereren?

Een operatie om een ​​baarmoederpoliep te verwijderen is niet altijd nodig. Het wordt over het algemeen overwogen in de volgende gevallen:

• Micropoliepen : Voor kleine poliepen, kleiner dan 5 millimeter, is chirurgische ingreep niet systematisch.
• Bloeding : Een interventie kan nodig zijn als de vrouw buiten haar menstruatie een bloeding heeft.
• Onvruchtbaarheid : Bij vruchtbaarheidsproblemen kan het verwijderen van de poliep de kansen op bevruchting vergroten.
• Risico op maligniteit : Hoewel zeldzaam, wordt verwijdering van de poliep aanbevolen als er een risico op maligniteit wordt vermoed.

Opgemerkt moet worden dat elk geval uniek is en dat de beslissing om te opereren moet worden genomen op basis van de symptomen en de context van elke patiënt.

Verwijdering van de poliep: een noodzakelijke operatie?

Om tegemoet te komen aan de noodzaak om een ​​baarmoederpoliep te behandelen, is ablatie een optie om te overwegen. U moet weten dat de procedure voor het verwijderen van de baarmoederpoliepen normaal gesproken wordt gepland na het stoppen van de menstruatiebloeding en vóór het begin van de eisprong.

Niet alle poliepen vereisen echter interventie. Wanneer de poliepen klein zijn, neigt men inderdaad meer naar observatie. Dit is met name het geval voor cervicale poliepen , dit zijn gezwellen in het slijmvlies dat de baarmoederhals bekleedt en die nooit kankerachtig zijn.

Voor poliepen die vaginale bloedingen of afscheiding veroorzaken, worden ze verwijderd tijdens het bekkenonderzoek in de spreekkamer. Over het algemeen is de procedure niet pijnlijk en is er geen verdoving nodig.

Het is ook belangrijk om te vermelden dat de verwijdering van de poliep systematisch wordt gevolgd door een analyse om hyperplasie of kanker niet over het hoofd te zien.