C'est quoi une personne incontinente ?

Une personne incontinente est celle qui ne possède pas la pleine maîtrise de ses fonctions urinaires et/ou fécales. C'est une condition qui se traduit par des fuites d'urine ou de selles incontrôlées et involontaires. Cette condition peut être temporaire ou persistante, et son intensité varie d'une personne à une autre. Elle peut être due à plusieurs facteurs, dont le vieillissement, certaines maladies, des troubles neurologiques ou encore suite à une chirurgie.

Comment freiner l'incontinence ?

Freiner l'incontinence peut passer par différents moyens. L'adoption d'une alimentation saine peut aider à réduire les symptômes. Certains aliments et boissons, tels que les aliments piquants, sucrés, l'alcool, le thé et le café, peuvent augmenter l'envie d'uriner. Il est recommandé de les éviter ou de limiter leur consommation. De plus, la rééducation du périnée peut être très bénéfique. Cette technique consiste à renforcer les muscles du plancher pelvien qui soutiennent la vessie. Par ailleurs, l'utilisation de certains remèdes naturels peut aussi être envisagée. Par exemple, la noix de cyprès est connue pour ses propriétés astringentes et vasoconstrictrices qui peuvent soulager les fuites urinaires. Enfin, l'adoption d'une routine hygiénique adaptée peut prévenir les infections urinaires qui peuvent aggraver l'incontinence. Il est recommandé de consulter un professionnel de la santé pour un conseil adapté à votre situation.

Comment soigner l'incontinence ?

Pour soigner l'incontinence, plusieurs approches sont possibles. D'abord, le choix du traitement dépend de la cause de l'incontinence, de son type et de la gêne ressentie. Il peut s'agir de : Rééducation : Elle peut inclure des techniques de rééducation du périnée et des muscles de la vessie, ainsi que des techniques comportementales pour mieux gérer ses envies d'uriner. Les exercices de Kegel, par exemple, sont efficaces contre l'incontinence d'effort. Modifications alimentaires : Il peut être utile d'améliorer son alimentation. Certains aliments, notamment piquants ou sucrés, peuvent augmenter l'envie d'uriner. Traitement médicamenteux : Certains médicaments peuvent aider à traiter l'incontinence, notamment ceux pour l'hyperactivité vésicale. Chirurgie : Elle est envisagée en cas d'échec des autres traitements et doit se discuter au cas par cas avec un professionnel de santé. Il est recommandé d'aborder cette question avec un professionnel de santé qui pourra vous orienter vers le traitement le plus adapté.

Definitie van urine-incontinentie: de oorzaken, typen en oplossingen

Urine-incontinentie, een onvrijwillige functionele stoornis, treft per definitie veel mensen, vooral na de leeftijd van 50 jaar en vaker vrouwen. Het probleem kan incidenteel, chronisch of zelfs inspanningsgebonden zijn. Ondanks het ongemak dat het kan veroorzaken, bestaan er oplossingen om de levenskwaliteit van de getroffenen te verbeteren.

Definitie van urine-incontinentie

Urine-incontinentie wordt gedefinieerd als onvrijwillig urineverlies, ongeacht het volume en de frequentie ervan. Het is een fenomeen dat voor sociaal ongemak kan zorgen. Er worden verschillende soorten incontinentie genoemd, waaronder stress-incontinentie, aandrangincontinentie en overloopincontinentie.

De frequentie van urine-incontinentie heeft de neiging toe te nemen met de leeftijd. Het treft vooral vrouwen, voornamelijk als gevolg van anatomische bijzonderheden. Er bestaan oplossingen om de toestand van mensen die getroffen zijn door dit gezondheidsprobleem te verbeteren.

Anti-urinelekslipjes om beter om te gaan met incontinentie?

Misschien heeft u op internet gezocht naar slipjes tegen urineverlies? Het is juister om te praten over steunslipjes om urineverlies te helpen verminderen.

Net als bij zijn historische slipjes biedt Smoon u een assortiment hoogwaardige, comfortabele en ecologische steunslipjes. Heb jij ook al eens gekeken naar ons assortiment postpartumslipjes ?

De verschillende soorten urine-incontinentie

Stress-urine-incontinentie

Stress-urine-incontinentie wordt gekenmerkt door onvrijwillig urineverlies wanneer er druk op de blaas wordt uitgeoefend, zoals bij hoesten , niezen, lachen, bukken of het dragen van zware voorwerpen. Het is het resultaat van een ontspanning van de spieren die de blaas afsluiten en de spieren van het perineum, vaak als gevolg van hormonale veranderingen bij vrouwen tijdens de menopauze of na herhaalde bevallingen.

Bij mannen wordt deze incontinentie vaak in verband gebracht met een prostatectomie, een incontinentieoperatie waarbij de prostaat gedeeltelijk wordt verwijderd als onderdeel van de behandeling van een vergrote prostaat of kanker.

Deze aandoening heeft een aanzienlijke invloed op de levenskwaliteit van de getroffenen, maar er bestaan oplossingen. Perineale revalidatie is de belangrijkste behandelingsoptie. Als de symptomen ondanks medische behandeling aanhouden, kan een chirurgische ingreep worden overwogen.

Overloop urine-incontinentie

Overloop-urine-incontinentie is een vorm van incontinentie die wordt gekenmerkt door een constante stroom urine uit de opgezwollen blaas. Het is vaak te wijten aan een obstructie of onbalans in de zenuwsignalen die de blaas controleren, waardoor volledige lediging wordt voorkomen.

Pathologieën zoals prostaathypertrofie bij mannen kunnen de oorzaak zijn van dit type incontinentie. Het kan ook het gevolg zijn van chronische urineretentie, waardoor het moeilijk wordt om te gaan plassen en de blaas volledig te ledigen.

Symptomen van overloopincontinentie zijn onder meer frequent of constant urineren , buikpijn en het onvermogen om vrijwillig te urineren.

Aandringen op urine-incontinentie

Aandrangincontinentie is een vorm van incontinentie die wordt gekenmerkt door een plotselinge, onweerstaanbare drang om te urineren, gevolgd door ongecontroleerd urineverlies. Dit type incontinentie wordt vaak in verband gebracht met een overactieve blaas, die ongepast samentrekt.

Er kunnen verschillende oorzaken aan de basis liggen van deze aandoening, waaronder:

urineweginfecties
bepaalde neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Parkinson of multiple sclerose
of zelfs prostaataandoeningen bij mannen.

Symptomen van aandrangincontinentie zijn onder meer nocturie, of de noodzaak om 's nachts op te staan om te plassen, en nachtelijke incontinentie.

De behandeling van aandrangincontinentie kan medicijnen omvatten die gericht zijn op het verminderen van de blaasactiviteit, maar ook perineale revalidatietechnieken en gedragsveranderingen. Deze kunnen bestaan uit het aanpassen van het vochtverbruik en het verzetten van het plassen om het aantal bezoeken aan het toilet te verminderen.

urine-incontinentie

Factoren die het ontstaan van urine-incontinentie bevorderen

Leeftijd en incontinentie: een verband?

Er lijkt een verband te bestaan tussen leeftijd en urine-incontinentie, waarbij dit laatste vaker voorkomt bij oudere mensen. Het is echter belangrijk om duidelijk te maken dat incontinentie geen leeftijdsgebonden onvermijdelijkheid is . In feite kan het op elke leeftijd voorkomen, zelfs als de prevalentie ervan toeneemt met het ouder worden.

Er zijn veel oorzaken die deze correlatie kunnen verklaren. Allereerst gaat veroudering gepaard met histologische en functionele veranderingen in de blaas, die het optreden van incontinentie kunnen bevorderen. Bovendien kunnen bepaalde leeftijdsgebonden risicofactoren, zoals beperkte mobiliteit of cognitieve stoornissen, het risico op incontinentie vergroten.

Er moet ook worden opgemerkt dat leeftijd niet de enige risicofactor is: andere elementen zoals obstetrische gebeurtenissen (zwangerschap en vaginale bevalling), hysterectomie bij vrouwen of zelfs prostatectomie bij vrouwen kunnen ook een rol spelen.

De rol van hormonen bij het ontstaan van incontinentie

Hormonen spelen een cruciale rol bij het reguleren van veel lichaamsfuncties. Hun onbalans kan leiden tot verschillende aandoeningen, waaronder urine-incontinentie. Een van de meest voorkomende voorbeelden is de daling van het oestrogeengehalte tijdens de menopauze . Oestrogenen zijn in feite betrokken bij de tonus van de weefsels van het perineum en de urinewegen. Hun vermindering kan daarom stress-incontinentie bij vrouwen bevorderen.

Bij mannen is de invloed van hormonen op incontinentie minder duidelijk, maar studies suggereren een mogelijk verband met hormonale onevenwichtigheden, vooral met betrekking tot de prostaat.

Het is ook vermeldenswaard dat bepaalde hormonale behandelingen het ontstaan van urine-incontinentie kunnen beïnvloeden. Oestrogeensubstitutietherapie kan bijvoorbeeld de symptomen bij sommige postmenopauzale vrouwen helpen verminderen.

De rol van hormonen bij urine-incontinentie is echter complex en kan variëren afhankelijk van vele factoren, waaronder de leeftijd, het geslacht en de algehele gezondheid van het individu.

Fecale incontinentie: oorzaken en oplossingen

Hoe onvrijwillig verlies van ontlasting stoppen?

Om onvrijwillig ontlastingsverlies te stoppen, zijn er verschillende opties voor u beschikbaar. Een eerste benadering is het aanpassen van uw dieet : een dieet met weinig residu, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan rijst, pasta, gegrild vlees en vis, kan helpen de frequentie van ontlasting te verminderen en deze minder vloeibaar te maken. Bovendien wordt regelmatige niet-intensieve lichaamsbeweging , zoals wandelen, zwemmen of fietsen, aanbevolen om de darmfunctie te stimuleren.

Afhankelijk van de oorzaak van de incontinentie kunnen andere oplossingen worden overwogen. Als het bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door een bepaald medicijn, moet het mogelijk worden vervangen. In sommige gevallen kunnen specifieke medicijnen worden gebruikt om constipatie of diarree geassocieerd met fecale incontinentie te behandelen . Als de incontinentie verband houdt met verzakking of darminvaginatie, kan een consultatie met een specialist noodzakelijk zijn.

Lokale apparaten , zoals anale tampons, kunnen ook worden gebruikt om onbedoeld verlies van ontlasting te voorkomen. Ze moeten echter regelmatig worden vervangen om infecties en lokale irritaties te voorkomen.

Tenslotte kan darmrevalidatie worden overwogen. Het kan gaan om het aannemen van een regelmatig toiletschema, het gebruik van rectale zetpillen om de stoelgang te stimuleren, of het dragen van incontinentieondergoed.

In alle gevallen wordt aanbevolen om een zorgverlener te raadplegen om de oorzaak van de incontinentie vast te stellen en de meest geschikte oplossingen te implementeren.

Bescherming tegen fecale incontinentie

Fecale incontinentie, het onvrijwillige verlies van ontlasting, kan met verschillende soorten bescherming worden behandeld. Tot de meest voorkomende behoren volledige luiers en anatomische luiers , die vooral worden aanbevolen bij dubbele incontinentie (urine- en ontlastingsincontinentie).

De anatomische luiers kunnen ook worden aangepast aan het incontinentieniveau van elk individu, en vereisen mogelijk het gebruik van steunbroekjes voor een betere ondersteuning.

Dit is ook de reden waarom Smoon u steunslipjes aanbiedt die urineverlies helpen verminderen.

Bij de keuze van de bescherming moet in ieder geval rekening worden gehouden met een aantal criteria:

De lengte en het gewicht van de persoon
Seks
De hoeveelheid en frequentie van verliezen
De mate van mobiliteit en autonomie van de persoon

Er zijn ook beschermingen voor lichte tot matige ontlastingslekken, zoals anatomische beschermingen, luiers en specifiek ondergoed. Deze beschermingen passen zich aan de aard en hoeveelheid van de lekken aan, evenals aan het geslacht van de persoon. Ten slotte wordt voor ernstigere gevallen aanbevolen om voor wegwerpbeschermingen te kiezen.

Incontinentie bij vrouwen: specificiteiten en preventie

Hoe urineverlies bij vrouwen stoppen?

Om urineverlies te stoppen zijn er voor vrouwen verschillende opties beschikbaar. Perineale revalidatie wordt vaak aanbevolen om de bekkenbodemspieren te versterken. Dit kan thuis worden gedaan met Kegel-oefeningen of met de hulp van een zorgverlener.

Gedragsveranderingen zijn ook nuttig. Dit kan het aanpassen van de vochtinname omvatten, het vermijden van bepaalde irriterende dranken zoals cafeïne, of het implementeren van een mictieschema om het plassen opnieuw te plannen.

Bij postmenopauzale vrouwen kan een op oestrogeen gebaseerde hormonale behandeling , vaginaal toegediend, de weefselflexibiliteit verbeteren en zo urineverlies helpen verminderen.

Ten slotte kunnen bepaalde medicijnen, zoals anticholinergica , worden gebruikt om urine-incontinentie als gevolg van blaasinstabiliteit te behandelen . Ze zijn effectief en geven snel goede resultaten.

Hoe urine-incontinentie bij vrouwen behandelen?

Afhankelijk van de oorzaak en het type urine-incontinentie zijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar. Perineale revalidatie , gericht op het versterken van de bekkenbodemspieren, is vaak de eerste keuze. Dit kan gedaan worden door middel van oefeningen thuis of met de hulp van een zorgverlener.

Ook het gebruik van medicijnen kan worden overwogen. Anticholinergica worden vaak voorgeschreven om verstoorde blaascontracties te bestrijden. Voor stress-urine-incontinentie kunnen lokale, orale of injecteerbare behandelingen worden voorgeschreven.

Chirurgische oplossingen zijn ook mogelijk. Afhankelijk van de pathologie kunnen ze de plaatsing van versterkingsimplantaten of synthetische strips omvatten.

Ten slotte kunnen natuurlijke remedies zoals het gebruik van planten of essentiële oliën deze behandelingen aanvullen. Het is essentieel om een zorgverlener te raadplegen om de beste aanpak te bepalen.

Incontinentie bij mannen: het probleem begrijpen en behandelen

Hoe urineverlies bij mannen stoppen?

Het stoppen van urineverlies bij mannen kan worden bereikt door een combinatie van benaderingen. Voor sommigen kunnen veranderingen in levensstijl nuttig zijn, zoals afvallen, stoppen met roken of het controleren van de hydratatie. Gedragstherapieën kunnen ook helpen de symptomen onder controle te houden, zoals bekkenbodemrehabilitatie of het leren van blaasbeheersingstechnieken.

Lichaamsbeweging , vooral Kegel-oefeningen, kunnen de spieren versterken die het plassen beheersen en zo het lekken verminderen. Als deze methoden niet voldoende zijn, kunnen medicamenteuze behandelingen worden overwogen.

In gevallen van ernstige incontinentie kan een chirurgische ingreep worden aanbevolen. Het kan zich op verschillende organen richten, zoals de blaas, urethra of sluitspier. In alle gevallen zal de keuze van de behandeling afhangen van de onderliggende oorzaak van de incontinentie.

Bescherming voor mannen: welke oplossingen?

Voor mannen die lijden aan urine-incontinentie bestaan er verschillende beschermende oplossingen. Ze variëren afhankelijk van de mate van incontinentie en de situatie van elk individu.

Herenshells : Ideaal voor lichte tot matige lekken, ze zijn discreet en absorberend. Ze worden gedragen met klassiek ondergoed.
Absorberend ondergoed : het meest geschikt voor matige tot zware lekkages. Het wordt gedragen als gewoon ondergoed en biedt toch effectieve bescherming.
Volledige luiers : Aanbevolen bij grote lekkages of bij nachtelijke incontinentie, ze bieden maximale bescherming.
Incontinentieslips en boxers : Ze combineren comfort, veiligheid en discretie. Ze zijn bijzonder geschikt voor sportieve activiteiten of uitstapjes.

Er zijn ook specifieke beschermingen voor de nacht . Het selecteren van de ideale bescherming zal afhangen van de specifieke behoeften van elk individu.